کشورهای منطقه آسیای جنوب شرقی

در این مقاله قصد داریم که کشورهای آسیای جنوب شرقی رابه طور خلاصه بررسی کنیم . بدین دلیل که عده ای از هموطنان مان برای ادامه تحصیل و اقامت و کار راهی این کشورها میشوند و این مسئله ما را بر آن داشت تا در مقاله ای در مورد این کشورها اطلاعاتی

در اختیار شما قرار دهیم.
منطقه آسیای جنوب شرقی شامل هفت کشور اصلی آسیا و سه کشور جزیره‌ای می‌باشد.
آسیای جنوب شرقی حدود چهار میلیون کیلومتر مربع وسعت دارد. این منطقه بیشتر شامل سرزمین‌های کوهستانی و جنگل‌های استوایی، همراه با ساحل ماندابی است.
در اوت سال 1967 ،پنج کشور آسیای غربی یعنی اندونزی، تایلند، سنگاپور، فیلیپین و مالزی در بانکوک نشستی برگزار کردند ، این نشست با انتشار" بیانیه بانکوک" تاسیس اتحادیه کشورهای آسیای جنوب شرقی موسوم به "آسه آن" را رسما اعلام کرد. به دنبال آن مالزی ، تایلند و فیلیپین با برگزاری نشست وزیران در کوالالومپور تصمیم گرفتند که اتحادیه کشورهای آسیای جنوب شرقی جایگزین اتحادیه آسیای جنوب شرقی سابق شود .
اهداف این اتحادیه عبارت است از:
روحیه مساوی الحقوق و همکاری برای صرف مساعی مشترک به مساعدت به رشد اقتصادی منطقه ای ، پیشرفت اجتماعی و توسعه فرهنگی
پیروی از عدالت ، اصول روابط کشور و منشور سازمان ملل ، مساعدت به صلح و ثبات منطقه
مساعدت به همکاریها و پشتیبانی متقابل در مسائل اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی ، فنی و علمی
پشتیبانی متقابل در قلمروهایی مانند آموزشی،شغلی، فنی و تعلیم اداری و تجهیزات تحقیقاتی همکاری ها ی موثرتردر زمینه های کشاورزی و صنایع،
گسترش تجارت ، بهبود راه و حمل و نقل و ارتقای سطح زندگی مردم
مساعدت به تحقیقات مربوط به مسائل آسیای جنوب شرقی
حفظ همکاریهای نزدیک و با منافع متقابل بین سازمان های بین المللی و منطقه ای دارای اهداف مشابه ، جستجوی راههای همکاری فشرده تربا این سازمان ها
اعضای این اتحادیه :
کشورهای عضو اتحادیه کشورهای آسیای جنوب شرقی عبارتند از برونئی،کامبوج، اندونزی، لائوس ، مالزی، برمه ، فیلیپین ، سنگاپور، تایلند، ویتنام

از بین این کشورها بیشترین مقصد هموطنان ما سنگاپور ، مالزی، تایلند و فیلیپین میباشد که در مورد این کشورها به اختصار اطلاعاتی را درج میکنیم.

تایلند:
(جغرافیای طبیعی و اوضاع اقلیمی تایلند)
 موقعیت جغرافیایی (حدود و وسعت)
مساحت کشور پادشاهی تایلند که در گذشته سیام خوانده می شد و در مرکز سرزمین قاره ای آسیای جنوب شرقی قرار دارد، بالغ بر 198,115 مایل مربع و یا 514,000 کیلیومتر مربع می باشد. تایلند از شرق به کشور لائوس و کامبوج و در قسمت شبه جزیره ای با خلیج تایلند (واقع در دریای چین جنوبی)، از جنوب با خلیج تایلند و شبه جزیره ملایا (از فدراسیون مالزی)، از غرب با خلیج بنگال (اقیانوس هند)، و میانمار و در شمال با میانمار و لائوس همسایگی دارد. خلیج بنگال نیز با جزایر نیکوبار هند همسایه است.

 آب و هوا
سراسر تایلند در منطقه آب و هوایی حاره استوایی قرار دارد.
از آنجائی که تایلند در 20 درجه شمال خط استوا قرار دارد، دارای آب و هوایی گرم و مرطوب بوده و به طور طبیعی کشوری با وضعیت جوی استوایی شمرده می شود. فصل بارندگی از تیر تا مهر است، از آبان تا بهمن، در قسمتهای شمالی هوا کمی سردتر است؛ در حالی که میزان رطوبت از حدود 2/95 درصد به سطح 5/58 در این ایام می رسد. درجه حرارت در این فصل از 60 درجه فارنهایت در صبح تا 80 درجه فارنهایت در نیمه روز متغیر می باشد. از اسفند تا خرداد، به طور معمول هوا بسیار گرم و مرطوب است، و درجه حرارت طی آن اغلب به میزان 100 درجه فارنهایت می رسد.
جغرافیای انسانی
 جمعیت و پراکندگی آن در سال 2007 جمعیت تایلند 6/56 میلیون نفر برآورد شده است. پراکندگی جمعیت در همان سال 6/126 نفر بوده است. هر چند که این پراکندگی جمعیت از حدود 1/4 تا 1/2 در نواحی غربی و شمالی کشور تغییر می کند، ولی به طور کلی پراکندگی در اراضی مرتفع کمتر است.

 زبانهای رایج و خط
زبان عمده مردم تایلند زبان (تایی) است، در جنوب کشور مردم مسلمان مالایو نژاد به زبان مالایو تکلم می کنند.
تحصیل در تایلند:
سال تحصیلی دانشگاه های تایلند از ماه ژوئن تا مارس و تعطیلات آن از اول آپریل تا 31 می است. زبان آموزشی نیز در دانشگاه ها انگلیسی و تایلندی می باشد.
مقاطع آموزش عالی
مقطع كارشناسی معمولا 4 سال است. ( به غیر از بعضی رشته های خاص مانند معماری و داروسازی که 5 سال و پزشکی و دندانپزشکی که 6 سال است ) دانشجویان لیسانسیه ای که معدل نمراتی برابر 2/5 ( نسبتا خوب یا  +C  یا بالاتر داشته باشند می توانند وارد دوره کارشناسی ارشد بشوند. این دوره نیز معمولا 2 سال است .
دوره دکتری نیز مستلزم حداقل 3 سال کار پژوهشی و علمی است. يك پروژه پايان ‌نامه دكترا بايد دارای بالاترين سطح پيشرفت آكادميك باشد. دانشجويان همچنين بايد گزارشات مطالعاتی و سمينارهایی را در طول مدت تحصيل خود ارائه دهند.
پذیرش تحصیلی
دانشجویان خارجی که ملیت تایلندی ندارند برای تحصیل در دانشگاه ها یا مراکز آموزش عالی تایلند ملزم به داشتن گواهینامه پایان دوره دبیرستان و پیش دانشگاهی ( برای ورود به مقطع کارشناسی ) یا مدرک لیسانس ( برای ورود به مقطع کارشناسی ارشد ) یا مدرک کارشناسی ارشد ( برای ورود به مقطع دکتری ) می باشند. همچنین بعضی از دانشگاه ها از متقاضیان ورود به دانشگاه، مدرک زبان آیلتس یا تافل می خواهند. ( معمولا در صورت نداشتن این مدرک، دانشجو باید در امتحان زبان دانشگاه شرکت کند و در صورت نیاز کلاس های زبان دانشگاه را بگذراند.
دانشگاه های مورد تایید وزارت علوم:
دانشگاه های تایلند که مورد تایید وزارت علوم هستند عبارتند از:
 در كليه رشته ها و مقاطع تحصيلی Asian Institute of Technology *
 در كليه رشته ها و مقاطع تحصيلی King Mangkut's University of Technology Thonburi *
 تا مقطع كارشناسی ارشد در كليه رشته ها (Assumption University (ABAC *

مالزی:
کشور مالزی یکی از جذابترین وآرامترین کشورهای آسیا است .این کشور در جنوب شرقی آسیا ودر 7 درجه شمالی مدار استوا واقع شده است . مالزی ترکیب جالبی از مالایایی ها (مالزیایی ها )،چینی ها ، هندی ها و بومی ها است .وجود فرهنگ های متفاوت مالزی را تبدیل به بهشتی از غذاها و فستیوال ها کرده است .مالزی به عنوان یک بهشت گرمسیری در دنیا شهرت یافته است
آب و هوا و جغرافیای مالزی:
مالزي كشوري است نزديك خط استوا و آب و هواي آنهم داراي اقليم مناطق حاره است. فقط يك فصل دارد .نه بهاري نه پاييزي و نه زمستاني هميشه تابستان با دمايي حدود حداكثر 34 درجه و حداقل 24 درجه میباشد و از لحاظ جغرافیائی از دو قسمت کاملاً جدا تشکیل شده. دو بخش متمایز مالزی از طریق دریای چین جنوبی از یکدیگر جدا شده‌اند، که هردو بخش غربی شبه جزیره مالزی و شرق مالزی، دارای منظره بسیار مشابهی از دشتهای مرتفع ساحلی هستند که اغلب از تپه‌ها و کوهستانهای جنگلی انبوه پوشیده شده که مرتفع‌ترین آن، کوه کینابالو به ارتفاع ۴٬۰۹۵٫۲ متر بر روی جزیره بورنئو قرار دارد.
اقتصاد مالزی:
مالزی به خوبی از منابع طبیعی در نواحی خود برخوردار است همچون کشاورزی، جنگلداری و نیز مواد معدنی. از لحاظ کشاورزی، مالزی اولین صادر کننده پلاستیک طبیعی (کائوچو) و خرمای روغنی است که همراه آن الوارها و تنه‌های بریده شده درختان، کاکائو، فلفل سیاه، آناناس و تنباکو (توتون) موجب رشد این بخش شده‌است. خرمای روغنی، نیز یک جنس عمده صادراتی خارجی است. قلع و نفت خام دو منبع عمده معدنی هستند که در اقتصاد مالزی از اهمیت خاصی برخوردارند. مالزی تا زمان فروپاشی بازار قلع در دهه۱۹۸۰، به تنهایی بزرگترین تولید کننده قلع جهان بود. در قرون۱۹ و۲۰، قلع نقش غالبی را در اقتصاد مالزی ایفا می‌کرد. درست در سال ۱۹۷۲ بود که نفت خام و گاز طبیعی، جای قلع را به عنوان عامل اتکاء بخش معدن مالزی اشغال نمودند.
فیلیپین:
فیلیپین که بطور رسمی چمهوری فیلیپین خطاب میشود ، طبق آمار سال ۲۰۰۶ میلادی ، دارای جمعیت تقریبی 90 میلیون نفر میباشد که با این میزان جمعیت  دوازدهمین کشور پرجمعیت  دنیا محسوب میشود  وطبق آمار، دو سوم از این جمعیت در جزایر لوزون در شمال ساکنند  و مانیل یایتخت آن نیز، یازدهمین پایتخت پر جمعیت دنیا به حساب میاید فیلیپین متشکل است از ۷۱۰۷ جزیره و صخره سنگهای عظیم  با مساحت کل ۳۱۶٬۲۹۴ کیلومتر مربع که تنها ۷۰۰ جزیره  از آن مسکونی میباشد. فیلیپین که بطور رسمی چمهوری فیلیپین خطاب میشود ، طبق آمار سال ۲۰۰۶ میلادی ، دارای  ۸۹٬۴۶۸٫۶۷۷   نفر جمعیت میباشد که با این میزان جمعیت  دوازدهمین کشور پرجمعیت  دنیا محسوب میشود وطبق آمار، دو سوم از این جمعیت در جزایر لوزون در شمال ساکنند  و مانیل یایتخت آن نیز، یازدهمین پایتخت پر جمعیت دنیا به حساب میاید. سیستم آموزشی در کشور فیلیپین بسیار کارامد و مفید ارزیابی میشود  و مبنی بر برنامه آموزشی  ایالت متحده آمریکا میباشد.آمار با سوادی ۹۶% است که یکی از قویترینها در آسیا لحاظ میشود  و زنان و مردان در آن سهمی نسبتا یکسان دارند.

سنگاپور:
جمهوری سنگاپور کشوری در آسیای جنوب شرقی است که یکی از مراکز بزرگ تجاری داد و ستد کالا در جهان محسوب می‌شود.
این کشور از شمال با مالزی و از جنوب با اندونزی همسایه است. آب و هوای این کشور گرم و مرطوب است و سالانه بیش از ۲۲۴ سانتی‌متر باران در آن می‌بارد. بیشتر جمعیت این کشور در منطقه شهر سنگاپور متمرکز هستند و بقیه خاک این جزیره را جنگل‌های بارانی استوایی پوشانده است و مهمترین فعالیت مردم پراکنده در آن مناطق کشاورزی است. سنگاپور از قرن نوزدهم مستعمره انگلیس شد و طی جنگ جهانی دوم از سال ۱۹۴۲ تا سال ۱۹۴۵ به دست ژاپن افتاد. پس از آن جزئی از مالزی شد و سرانجام در ۱۹۶۵ از مالزی اعلام استقلال کرد.
اقتصاد در سنگاپور
تولید ناخالص داخلی در این کشور 1/228 میلیارد دلار است و این کشور در سال ۲۰۰۷ رشد اقتصادی 7/7 درصدی داشت. دو میلیون و ۷۵۱ هزار نفر، نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند. نرخ بیکاری در این کشور 1/2درصد است. آماری  از جمعیت زیر خط فقر این کشور در دست نیست. در سال ۲۰۰۷ نرخ تورم در سنگاپور 1/2 درصد بود.
محصولات صادراتی این کشور شامل ماشین‌آلات و تجهیزات، کالاهای مصرفی، مواد شیمیایی و سوخت‌های معدنی است که به کشورهای مالزی (1/13 درصد)، آمریکا (2/10 درصد)، هنگ‌کنگ (1/10 درصد)، چین (7/9 درصد)، اندونزی (2/9 درصد)، ژاپن (5/5درصد) و تایلند (2/4 درصد) صادر می‌شود.
محصولات وارداتی این کشور شامل ماشین‌آلات و تجهیزات، سوخت‌های معدنی، مواد شیمیایی  و مواد غذایی است که از کشورهای مالزی (۱۳ درصد)، آمریکا (7/12 درصد)، چین (4/11 درصد)، ژاپن (3/8 درصد)،‌تایوان (4/6 درصد)، اندونزی (2/6 درصد) و کره جنوبی (4/4درصد) وارد می‌شود.
دانشگاه های سنگاپور:
دانشگاه های سنگاپور در چند سال اخیر توانسته اند رتبه بالایی در بین دانشگاه های جهان کسب کنند و به خصوص در مقطع دکتری پذیرای دانشجویان بسیاری میباشد.