سیستم سلامت، حمل و نقل و تحصیل در استرالیا
زمانی که افراد مقصد مهاجرتی خود را انتخاب می کنند می خواهند در بخش های مختلف همچون حمل و نقل، امنیت، سلامت و تحصیلات اطلاعات کافی را داشته باشند بنابراین ما در ادامه این مطلب قصد داریم برای افرادی که استرالیا را به عنوان مقصد مهاجرتی خود در نظر گرفته اند اطلاعاتی را در خصوص موارد عنوان شده ارائه دهیم.
سیستم حمل و نقل
به دلیل وسعت زیاد استرالیا حمل و نقل همیشه در این کشور پرهزینه بوده است. خطوط اصلی حمل‌ونقل جاده‌ای و ریلی در نیمه دوم قرن نوزدهم ایجاد شد. خدمات حمل و نقل هوایی، ریلی و آبی تا دهه 1980 در اختیار دولت بود، زمانی که روند مقررات زدایی و خصوصی سازی آغاز شد. استرالیا تقریباً به طور کامل فاقد آبراه های داخلی است. در دهه 1980، دولت فدرال یک برنامه دویست ساله را آغاز کرد که بسیاری از جاده‌های اصلی را بهبود بخشید، اما بزرگراه‌های بسیار مورد استفاده بین پایتخت‌ها نیازمند توجه بیشتر برای بالا بردن کیفیت لازم بود. حمل و نقل ریلی نقش مهمی در اقتصاد استرالیا ایفا کرده است، اما اکثر سیستم ها در رقابت با خدمات جاده ای و هوایی آسیب دیده اند. در اواخر قرن بیستم، خطوط ریلی روستایی و حومه ای به طور گسترده بسته شد. خدمات حمل و نقل به طور یکسان در دهه 1990 به تدریج اصلاح و خصوصی شد. در سال 1991 شرکت ملی راه آهن تاسیس شد تا تمام ترافیک بین ایالتی را در اختیار بگیرد. استرالیا به خوبی به شبکه هوایی جهانی متصل است، با چندین خط هوایی بین المللی که خدمات منظمی را به این کشور انجام می دهند. فرودگاه اصلی ملی و بین المللی سیدنی (کینگزفورد اسمیت) است که در سال 1920 افتتاح شد. فرودگاه تولامارین ملبورن که در سال 1970 افتتاح شد، دومین فرودگاه شلوغ این کشور است. تعداد زیادی فرودگاه کوچکتر وجود دارد که به مراکز ایالتی دیگر، کانبرا، مراکز استانی، استراحتگاه ها و توسعه معدن خدمات رسانی می کنند.
امنیت
سیاست دفاعی استرالیا بر خوداتکایی در محدوده منابع ملی و در چارچوب حمایتی اتحادها و توافقات بین المللی تأکید دارد. روابط استرالیا با کشورهای جنوب شرقی آسیا و جنوب غربی اقیانوس آرام از اهمیت استراتژیک اساسی برخوردار است. ترتیبات امنیتی سه جانبه با ایالات متحده و نیوزیلند نیز بسیار مهم در نظر گرفته می شود. استرالیا دارای یک سیستم نظامی بسیار قوی است. نیروهای استرالیایی در هر دو جنگ جهانی اول و دوم و در مالزی، کره، ویتنامو .. به طور متمایز حضور داشته اند. نیروی دفاعی استرالیا نقش اساسی در حفظ صلح بین المللی و تلاش های بشردوستانه در مکان هایی مانند زیمبابوه، افغانستان، رواندا و سومالی ایفا کرده است و خدمت سربازی در این کشوراجباری نیست.
سلامت و رفاه
استرالیایی ها از مزایای یک دولت رفاهی اصلاح شده برخوردار هستند و از نظر تغذیه، شرایط زندگی و کار، و نرخ کلی امید به زندگی با سایر نقاط جهان مقایسه می شوند. بهبود مراقبت های بهداشتی منجر به افزایش بیش از 50 درصدی میانگین امید به زندگی در طول قرن 20 شد. ارائه مراقبت های بهداشتی توسط ایالت ها و مناطق مدیریت می شود، اگرچه سیاست های ملی گسترده ای توسط دولت فدرال از طریق وزارت بهداشت تنظیم می شود. دولت ملی همچنین از طریق ترتیبات مالی خود با ایالت ها و سرزمین ها، از طریق کمک های مالی و مزایا به افراد و سازمان ها و با تنظیم بیمه سلامت، استانداردهای خدمات بهداشتی را تحت تأثیر قرار می دهد. مراقبت های بهداشتی نیز توسط دولت های محلی، آژانس های نیمه داوطلبانه و شرکت های خصوصی ارائه می شود. بیمارستان‌های دولتی و خصوصی مراقبت‌های با کیفیت خوب را ارائه می‌کنند و از تحقیقات پزشکی حمایت می‌کنند که شهرت بین‌المللی عالی ایجاد کرده است همچنین بیمه درمانی خصوصی حدود یک سوم استرالیایی ها را پوشش می دهد. یک سیستم بیمه درمانی اجباری در سال 1974 توسط دولت معرفی شد. ین طرح به ترکیبی از هزینه های مستقیم بیمار، بیمه داوطلبانه و برنامه ملی درمان بستگی دارد. طیف آشنای مستمری های از کارافتادگی و توانبخشی و کمک هزینه خانواده وجود دارد، اما تمهیدات خاصی برای نیازهای جوامع دور افتاده، به ویژه برای سلامت و رفاه مردم بومی در نظر گرفته شده است.
تحصیلات
به جز دانشگاه ها، دولت های ایالت ها و مناطق، تمام جنبه های آموزشی را مدیریت می کنند. دولت فدرال مسئول تأمین بودجه آموزش عالی است و بودجه تکمیلی را به ایالت ها ارائه می کند. دولت ملی همچنین سیاست ها و دستورالعمل های آموزشی ملی را تدوین می کند. حدود هفت هشتم دانش آموزان 11 سال و باقی آنها 12 سال را تکمیل می کنند. از بین دانش آموزانی که در مدارس ابتدایی و متوسطه تحصیل می کنند، بیشتر آنها در مدارس دولتی ثبت نام می کنند. تقریباً یک سوم در مؤسسات خصوصی، عمدتاً مدارس کاتولیک رومی، شرکت می‌کنند. خدمات تخصصی شامل مشاوره آموزشی، روان‌شناختی و حرفه‌ای، کمک به کودکان و بزرگسالان بومی، برنامه‌هایی برای ارائه زبان انگلیسی، دوره‌هایی برای کودکان با استعداد و ناتوان، و برنامه‌هایی برای کمک به کودکان در مناطق دورافتاده وجود دارد. از اواخر دهه 1980، دولت آموزش زبان های آسیایی، به ویژه اندونزیایی، ژاپنی و چینی را ترویج داده است و همچنین از علم و فناوری کاربردی و سواد رایانه ای حمایت کرده است. آموزش عالی در دانشگاه ها و کالج های خودگردان ارائه می شود. بیشتر دانشگاه‌های دولتی قدیمی در دوران استعمار تأسیس شده‌اند و همگی قبل از جنگ جهانی اول تأسیس شده‌اند. به ترتیب زمانی تأسیس، دانشگاه‌های سیدنی (1850)، ملبورن (1853)، آدلاید (1874)، تاسمانی (در هوبارت، 1890)، کوئینزلند (بریزبن، 1909)، و استرالیای غربی (پرت، 1911) بوده است. دانشگاه ملی استرالیا در کانبرا، یک موسسه تحقیقاتی است که توسط دولت فدرال در سال 1946 تأسیس شد. دو دانشگاه خصوصی، دانشگاه باند در کوئینزلند و دانشگاه نوتردام در استرالیای غربی نیز آموزش های عالی را ارائه می دهند.
همانطور که می دانید از دیرباز تاکنون بسیاری از افراد رویای مهاجرت به استرالیا را داشته اند بنابراین اگر شما هم در گروه افرادی قرار دارید که به دنبال مهاجرت به این کشور هستید پیشنهاد می شود با شماره های موسسه بین المللی راد تماس گرفته و از مشاوره رایگان تلفنی بهره مند شده و به نسبت شرایط سنی، مالی، تحصیلی، کاری و .. به دنبال انتخاب بهترین و مطمئن ترین روش برای مهاجرت به این کشور باشید.